Üstümden bir tır geçmiş gibi hisettiğim şu sıralar gittikçe yoğunlaşan bir döneme doğru ilerlediğimi fark ettim. Bundan sonra Youtube kanalımda olsun burada blogumda oldsun ara ara vakit buldukça girebileceğim ve yeni içerikler paylaşabileceğim.
Şimdi mesela İki hafta önceki Orhan Pamuk imza gününe geri dönüyor ve sonunda onun yazısını yazıyorum.
Orham Pamuk'un Benim Adım Kırmızısı'nı okul için okuduğum sırada gittim bu imza gününe. Benim Adım Kırmızı için hiç akıcı değil dendiğini duyduysam da bence o kadar ilgi çekici ve akıcıydı ki şaşırdım.
Orhan Pamuk denince hemen önyargı ile yaklaşılabilir. Ancak çok değer verdiğim öğretmenim insanlar ile siyasi görüşleriniz uyuşmuyor diye bu insanların iyi işler yapamayacağı anlamına gelmez dedi ve bu kitabı okumamızı istedi. İyi ki de okutmuş diyorum şu an. Bence siz de önyargı ile yaklaşıyorsanız, atın bir kenara o önyargıları.
İmza günü 12 Mart'ta Tunalı D&R'deydi. Sıra çok uzundu, biraz erken gitmek baya zaman kazandırdı bana. İşte imza gününden birkaç kare:
